Deel 12: Red roses in paradise.... - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Anouk Smit - WaarBenJij.nu Deel 12: Red roses in paradise.... - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Anouk Smit - WaarBenJij.nu

Deel 12: Red roses in paradise....

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Anouk

19 September 2009 | Indonesië, Ubud

zaterdag 19 september

We zitten in het Ubud Sari Health Resort. Wat een geweldige omgeving is dit! We werden met een klein busje van het vliegveld naar Ubud gebracht, ongeveer een uur rijden. Toen we aankwamen was het al half 12, we waren doodop en helemaal gebroken. Waar we nu zitten is echt het paradijs! Ik ga een poging wagen te omschrijven hoe het hier is. De straat is aan 2 kanten voorzien van hoge muren met mooie keien en allerlei deuropeningen van met de hand gemaakt hout met Boeddha beelden ernaast. Tussen de keien liggen grote vierkante tegels waarop mensen een persoonlijke tekst en/of hun naam hebben ingekerfd. Waarschijnlijk is op die manier de straat gesponsord. Er liggen ook tegels van mensen uit NL. Vanaf 1996 zijn ze daar mee begonnen. Een erg leuk idee. Op welke plek je je ook bevindt op ons resort, overal hoor je water stromen. Overal groeien planten en zijn mooie paadjes aangelegd met keien. Tortelduifjes fladderen door de tuinen. Op de paadjes liggen bloemen verstrooid. Op de trappen liggen bloemen op elke trede. In de ontbijtkamer klinkt een heerlijk meditatiemuziekje. Er heerst hier zo ontzettend veel rust, dat is onbeschrijfelijk! Onze kamer is helemaal van hout met een rieten dak. Om het bed een mooie klamboe. De badkamer is buiten waarbij de toiletpot onder de dakrand staat. Je zit dus altijd droog maar douchen doe je lekker in de buitenlucht met allemaal bloemen om je heen. Dit was de heerlijkste douche die we allebei ooit genomen hebben. Wat een genot en wat een uitzicht! Dit is precies wat we op dit moment nodig hadden. Ik werd vanmorgen wakker, op het randje van ziek, keelpijn en na een lange nacht slapen nogsteeds doodmoe. Mijn voeten zijn helemaal dik van het vocht vasthouden door de lange zit van gister. Maar een douche doet wonderen. Toen we gisteravond aankwamen kregen we heerlijke kruidenthee met verse kruiden en honing. Hier begrijpen ze wat je nodig hebt na zo’n primitieve reis. We voelen ons zo gelukkig en knijpen elkaar of het allemaal wel echt waar is wat we meemaken. Er is al zoveel gebeurd vanaf het moment dat ik weg ben van huis, maar goed, van het grootste deel zijn jullie allemaal op de hoogte. Waar we nu zitten is echt een plek waar je naartoe gaat voor een huwelijksreis. Alles is tot in de puntjes verzorgd. We hebben voor vanmiddag een massage geboekt van 2 uur met een hele lichaam scrub erbij. De overnachting inclusief ontbijt en de massage is maar €42,-. Zo weinig geld voor zoveel luxe! Toch gaan we weer weg uit dit resort want we zijn alweer bijgekomen. We gaan nu verderop in de straat, dat is maar 100.000 Roepia, omgerekend € 6,90. Geen geld! Vannacht was er nog een aardbeving 6.4 op de schaal van Richter. We werden wakker gedrild door het schudden, ons bed, de hele kamer en alle dingen die ergens op stonden begonnen te trillen en maakten lawaai. Cindy keek me aan en zei: “Is dit normaal?” Nee Cin, dit is niet normaal, maar we waren te moe om er over na te denken en vielen eigenlijk meteen weer in slaap. Het zal wel bij het vulkanische landschap horen hier op Bali en daarom maakte ik me er niet zo druk om. Onze reactie was gewoon te grappig!
We hebben meteen weer een boot geboekt. Morgenochtend vroeg om 7u worden we opgehaald en gaan we naar Gili Meno, het eilandje in het boek van “Eten, bidden en beminnen” (Elizabeth Gilbert), net boven Lombok. Dus we gaan weer op pad. We hebben nog geen planning vanaf hier maar dat komt helemaal goed. We eindigen onze reis weer op Bali dus als we hier weer terug komen eind september gaan we nog allerlei leuke dingen doen hier en fietsen en scooters huren. Maar daar denken we pas weer over na als we terug zijn, 1 ding tegelijk.
Inmiddels de massage gehad, wat een genot. We werden allebei in een apart kamertje geleid, onder je gezicht van de massagetafel stond een schaal met bloemblaadjes. Niet dat je er veel van ziet met je ogen dicht, maar goed, als ze dan toch heel even open zijn heb je wel een leuk uitzicht. Na de massage werden we helemaal gescrubt en daarna gingen we in bad. Het bad was over de gehele oppervlakte gevuld met rode rozenblaadjes, te romantisch voor woorden! We mochten 10 minuten in stilte in bad zitten met uitzicht op de palmbladeren aangezien de achterwand open was. Er werd zelfs nog een kopje kruidenthee gebracht. Het lijkt allemaal wel een droom. Daarna werden we in een sauna gezet en in een stoombad en nog een kruidenbad. Het was dus helemaal geweldig!
Nu alleen nog avondeten en dan weer lekker naar bed. Morgen weer een nieuw avontuur, weer fris en fruitig!

Kus, Anouk en Cindy

  • 20 September 2009 - 09:21

    Linda:

    Hmmmm, ik doe mijn ogen dicht en doe net of ik daar ook ben... Heerlijk!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anouk

Leef je leven, want het duurt maar even...

Actief sinds 17 Aug. 2009
Verslag gelezen: 236
Totaal aantal bezoekers 63056

Voorgaande reizen:

05 April 2016 - 12 April 2016

Roemenie

02 Oktober 2014 - 19 Oktober 2014

Uganda

24 Augustus 2014 - 30 Augustus 2014

Denemarken

13 Juli 2013 - 03 Augustus 2013

Noorwegen

25 Mei 2012 - 30 Mei 2012

Zweden

17 Oktober 2010 - 24 Oktober 2010

Andalusie

08 September 2010 - 16 September 2010

Ibiza!!!!!!!

29 Augustus 2009 - 04 Oktober 2009

Malaysia-Indonesia

Landen bezocht: