Dag 9 Lake Bunyonyi terug naar Masaka
Blijf op de hoogte en volg Anouk
10 Oktober 2014 | Oeganda, Masaka
Gisteravond zijn we met Laila en Carolien uit eten gegaan bij een naastgelegen Westers hotel. Het hotel is een enorm gebouw, luxe aan alle kanten, groot, wit en met een mooi rieten dak. De prijzen zijn er dan ook naar, we betalen net zoveel voor het eten als thuis. Maar er is wifi en daar hebben we de grootste lol om want zodra we aan tafel zitten, zijn we alle 4 verdwenen in onze telefoon haha. De grootste verslaving wereldwijd, mobiele telefoons. Hier is het niet anders, Oegandezen hebben over het algemeen meerdere mobieltjes, vaak wel 3, zodat ze bij elke provider bereikbaar zijn. Als het eten komt mogen we van elkaar niet meer appen en moeten de telefoons weg. Maar zodra het eten op is beginnen we weer van voor af aan. Jezus wat zijn wij erg! We besluiten een groepsapp aan te maken. En we hebben de grootste lol om wat we daar direct in delen, foto’s die met de telefoons zijn gemaakt worden gedeeld. Sijtje stuurt een foto van een keer dat ik lag te slapen onder een roze klamboe, die middag dat ik zo ontzettend moe was. Whaaaaaaa, zo grappig! Het hotel ligt een paar honderd meter verderop maar op de terugweg komt Silas ons halen omdat het niet veilig zou zijn. Hij wil in ieder geval geen risico lopen dat wij in het pikkedonker langs de weg lopen. Dus we bellen hem als we klaar zijn en als gillende keukenmeiden rollen we het busje in. You are our hero! We are starting to love you! En het is zo grappig hoe hij op ons reageert met dat guitige koppie van hem. We kunnen zijn gedachten inmiddels lezen en we zijn vrij geworden in ons contact met hem. Sijtje en ik vlogen hem gister tegelijkertijd aan voor een knuffel, iets wat hier absoluut niet gebruikelijk is, en zeker niet op initiatief vanuit een vrouw. Maar oooooohhhh wat was het een leuke situatie haha. Als we terug rijden is het inderdaad pikkedonker. Aan 1 kant is de heuvelkant die steil omhoog loopt, aan de andere kant loopt het naar benden naar het water. We vragen hem om het licht van de auto even uit te doen terwijl we over de weg hobbelen. Whaaaaaaaaaaa lachen gieren brullen, wat is het donker! Scary! Maar zo leuk!
‘Thuis’ gaan we ons klaar maken voor naar bed, tanden poetsen etc en dan gaan Sijtje en ik weer op de steiger liggen, ingewikkeld in een wollen deken, tegen de muggen. Naar de sterren kijken is gewoon zo gaaf! Ze zijn overal en zo helder! Ik vraag aan de staf of het licht in de tuin uit mag want dat verstoord de donkerte. Dus als die lampen uit zijn liggen we echt in het pikkedonker boven het water. Wat een heerlijk moment. Als ik bijna in slaap val is het 21.30u en gaan we terug naar onze tent.
De nacht is wederom heerlijk, ik word om half 7 wakker van een soort vogel die klinkt als een uil. Geen idee of ze die hier hebben. Roekoekoe….roekoekoe…en dat wordt steeds maar herhaald. Het leven komt langzaam weer op gang en ik ga er uit. Er hangt een dikke laag dauw/mist op het meer en dat is zo mooi om te zien terwijl het langzaam licht wordt. De ochtenden zijn toch echt wel mijn favoriete momenten van de dag, omdat het zo stil is en ik deze vaak alleen doorbreng in stilte met de natuur. Er vliegen weer kraanvogels over het meer, ja, dat mist de rest dus. De maan staat nog hoog in de inmiddels alweer blauwe lucht. Ze lijkt nogsteeds vol, ook al is ze dat niet meer.
Wat ik gister nog was vergeten te vertellen, 1 van de eilanden was vroeger een gevangeneneiland. The punishment island. Daar werden vrouwen op gedumpt die zwanger waren maar niet getrouwd. Wij hadden een eiland verwacht net als de anderen, groot, groen, met diverse vegetatie en heuvels. Maar dit eiland was misschien 10 meter doorsnee, waarvan een deel bedekt was met riet en natte grond en er stond 1 dunne boom in het midden van het eiland. De top van de boom was nagenoeg kaal maar de takken gingen alle kanten op in de breedte. In de top van de boom zat het vol met gieren. Een bizar gezicht al die vogels. Vrouwen die op dit eiland werden gedumpt waren ten dode opgeschreven. Soms waren er wel honderden vrouwen op dit eiland wat qua ruimte niet eens zou passen. En zwemmen konden ze niet dus je kunt je voorstellen wat een lugubere situaties dit was, dat je daar op je eind zit te wachten tussen de lijken van andere vrouwen. Ik blijf me verbazen waartoe het menselijk ras in staat is. Ja, Uganda heeft ook zo zijn geschiedenis.
Voordat we weg gaan, gaan we nog naar een uitzichtpunt waar je uitkijkt over het meer met alle eilandjes. Ik kan niet wachten want dat plaatje had ik al eens op een foto gezien en ziet er echt gaaf uit! En mijn verwachtingen komen uit. Het uitzicht van boven is geweldig! Al die eilanden waar we gister tussendoor hebben gevaren. Punishment island is echt de kleinste.
We rijden terug naar Masaka, we doen er zo’n 7 uur over in totaal. Ze zijn met de weg bezig en een deel ervan is rode dirtroad. Af en toe kunnen we niet eens meer dan 2 meter voor ons kijken van de stof die van de vrachtwagen voor ons afkomt. We houden de ramen dan ook dicht. Onderweg zien we weer genoeg kraanvogels, pelikanen en ook 2 grote groepen impala’s. Als we aankomen bij onze nieuwe verblijfplaats komt de zwarte derrie letterlijk uit onze neus van het stof. Het is een mooi resort, de eigenaar is een Deen en we hebben een ZWEMBAD!!!!!!!! Zo luxe! Hier mogen we in bikini rondlopen, eindelijk die kleren uit whoop whoop! Silas vlucht de stad in, want die kan het niet handelen dat we allemaal uit de kleren gaan haha. Er zijn iets van 7 huisjes, allemaal zijn ze rond met een rieten dak. Als we naar binnen lopen zie ik dat de dekbedhoezen van Ikea zijn, ik heb namelijk dezelfde haha. Rond om het complex is wederom een hoge muur bedekt met rollen prikkeldraad. Eigenlijk is het niet eens prikkeldraad maar zijn het een soort van mesjes die aan 2 kanten zouden kunnen snijden. Niet iets waar je gemakkelijk zonder schade over heen klimt zeg maar. Men spreekt hier wel eens over of dit nu werkelijk nodig is, of dat ze dit voor het plaatje doen. Tja, wie zal het zeggen. We zullen hier 4 nachten blijven. We blijven hier voor het avondeten en gaan verder lekker chillen. xxx
-
12 Oktober 2014 - 11:15
Hanneke:
Doet me aam Lesoto denken in Z Afrika, en dat roekoekoe is volgens mij een duif. Nou lieverds nog heel veel plezier en lol samen en geniet van het chillen, dikke kus mama -
12 Oktober 2014 - 11:21
Anouk:
Nee het was zeker geen duif....het was een ander geluid....
-
12 Oktober 2014 - 15:10
Maria:
Wat schrijf je een boeiend en beeldend verslag. Ik lees het met plezier.
Lieve groet, Maria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley