Gangster en de kip met het scheve bekkie :-)

Vanmorgen kwam de regen met bakken uit de hemel. Nu even geen blauwe lucht dus. Maar het was prima, de temperatuur is nogsteeds heerlijk. Bij de paarden op stal halen heb ik even een filmpje gemaakt. Dat is altijd zo leuk! De paarden stonden dit keer achter het huis ipv voor het huis aan het meer. Ook aan de achterzijde hebben ze ontzettend veel grond, zeker een paar kilometer lang. Het loopt ook naar beneden dus als de paarden net over de heuvel zijn zie je ze niet meer. Er waren er een paar voor en die had Knud al binnen gezet. Wat resulteerde in enorm gehinnik van 1 van de paarden omdat de rest er nog niet was. Dus Knud ging ze maar met de auto halen, aangezien je er lopend wel even over doet. Normaal gesproken word er slechts gefloten of geroepen, afhankelijk van de afstand en waar ze staan. Als ze er eenmaal zijn gaat ieder paard zijn eigen box in. Ze hebben nooit halsters aan als ze op de wei staan. Alles loopt gewoon los, ook in stal. Maar het voer staat altijd klaar dus ze gaan graag naar binnen.

Vanwege het weer besloten we om een stukje te gaan rijden, naar een meer vlakbij Klitmøller. Dat is de plaats waar ik 21 jaar geleden voor het eerst kampeerde, totdat we naar de voortuin van de boerderij verhuisden. Iemand raadde ons aan om daar even te gaan kijken omdat het water zo helder schijnt te zijn. Jammer van het weer maar anders hadden we daar zeker kunnen gaan zwemmen. Er lag een grote steiger met ook nog een trap eraan zodat je zo het water in kon. Ik herkende het meer wel van zo lang geleden, ik was er alleen nooit gestopt. Vanaf de parkeerplaats moesten we via een trap een stuk naar beneden. Aan het water hadden we het snel gezien en toen we terug liepen naar de trap dacht ik in de verte paarden te zien staan. Dus mijn nieuwsgierigheid nam de overhand en even checken. Het bleek te kloppen, ze stonden zo’n 200 meter bij ons vandaan. Dus ik floot en er gingen 4 koppies de lucht in. Vervolgens draaiden ze zich om en draafden ze met zijn vieren onze kant op. Super mooi gezicht met hun snelheid en die oortjes allemaal naar voren. Ze stopten pas toen ze recht voor ons stonden. Dus hup dat land in en even kennis maken. Net als die kudde van 14 van een paar dagen terug, waren ook zij helemaal enthousiast. Aan me zitten, ruiken en die oortjes steeds maar naar voren. Vier fluweel zachte neusjes, wat waren ze mooi zeg! En zo lief! Ik ben verslaafd aan paardenneusjes en kan er dan ook niet van afblijven. Zo gevoelig als ze zijn en werkelijk zo zacht als fluweel. Ik overlaadde ze met kusjes. Yammie yammie yammie, wat een geluksmomentjes weer. Als een kind zo blij voel ik me dan. Alleen al hun aanrakingen aan mij en andersom, hun neusjes in mijn gezicht of in mijn haren en hun nieuwsgierigheid. We hebben daar ook weer een tijdje gestaan, lekker kroelen met die beesten.

In dat gebied ook weer mooie bloemen gezien. Ik word zo blij van de natuur! Terug was het alweer half 3, de tijd vliegt hier niet normaal. Ff snel gegeten en met de honden lopen klooien. Die teckels zijn ook zo lief! Ze hebben er nu nog 3 en in 2005 heb ik het nest waar ze uit komen geboren zien worden, daar was ik bij. Toen pasten ze met gemak op mijn hand, zo klein waren ze. Ze hebben er dus nog 3 uit dat nest en Gangster is mijn favoriet. Hij houdt niet van vreemde mensen en wordt dan altijd apart gehouden maar hij is mijn grote vriend en zoekt me iedere keer op en wil steeds weer op schoot. Echt een stoere man is hij. Die teckels liggen vaak met zijn 3en in 1 mand, tegen elkaar opgerold, zo schattig! En soms ligt de labrador er ook nog bij.

Sara, 1 van de kleindochters kwam langs en ze wilde in de bak gaan rijden. Maar ik vroeg of ze met ons mee wilde naar buiten en dat aanbod nam ze maar wat graag aan. Dit keer gingen we een rondje om het meer heen. Die ronde heb ik nooit eerder gereden dus dat was leuk! Eerst een stuk door de duinen naar het strand en dan bij het strand een stuk parallel naast het strand rijden en vervolgens weer landinwaarts. Het meer ligt dus vlak naast zee. Tussen het meer en de zee is misschien een strook van 150 meter duinen, misschien iets meer, misschien iets minder. Daarna hebben we langs wat weilanden gereden en we eindigden op een dijk die weer vlakbij huis eindigt. Heerlijk rondje was het.

Thuis de paarden weer naar buiten gegooid. Dan gaan ze altijd allemaal even rollen en weg zijn ze richting hun plekje. Het is altijd even oppassen geblazen met de kleine kuikentjes want die paarden lopen ze zo omver. Er is 1 kip die gehandicapt is maar ook die krijgt hier gewoon de kans te leven en wordt extra verwend. Ze is dan ook erg tam. Haar snavel is gespleten in de breedte. Dus haar onderbekkie staat helemaal naar links en haar bovenbekkie staat helemaal naar rechts, als een schaar die open staat. Dat arme beestje kan dus niet normaal eten. Maar daar wordt voor gezorgd want ze wordt regelmatig in een voerbak gezet waar ze gulzig toch alles naar binnen kan werken. Ze heeft aan beide kanten van haar ogen een soort van wangen van veren. Zal ongetwijfeld een bepaald ras zijn. Ziet er heel grappig uit.

Vanavond is de lucht weer helemaal open getrokken en worden we weer verwend met mooie gekleurde wolken in oranje en dat soort tinten. De laatste avond is ook weer zoals het hoort prachtig! Dat was het weer, op naar huis morgen…maar eerst morgen vroeg nog een ritje te paard door de duinen….het leven is mooi!