Pippy & Annika on tour....

Vrijdagochtend, 6.15 ging de wekker. Maar eigenlijk was ik al een half uur aan het Sudoku-en. Op naar de luchthaven, helaas een uur vertraging vanwege een storing van de incheckapparatuur. Maar goed, het mocht de pret niet drukken op deze geweldige zonnige dag. Tijdens de vlucht las Cindy de Lonely Planet. Als verrassing had ik voor maandag een leuke nacht geboekt op een boot. Ze wist van niks en opeens ziet ze een foto in de LP van die boot. Zegt ze droog: Ik weet waar we naar toe gaan, naar die boot. Muts, daar gaat mijn verrassing haha. Maar goed, het blijft leuk. Na een prima vlucht, met de gehele weg een strakblauwe hemel , kwamen we aan boven een waterrijk landschap. Pfffff wat is het mooi vanuit de lucht. En ook zo groen. Eerst even de auto opgehaald, wat een luxe haha. Komen we daar aan, in een lollige mood :), krijg ik 1 of andere vaag plaatje in mijn handen geduwd waar ik Renault Megane op zie staan. Dat plaatje bleek de sleutel. Het eerste wat ik dacht, we hadden toch de goedkoopste auto gereserveerd? Zo’n soort van pizza-auto? Dus ik vraag aan hem of het wel klopt. Legt ie uit dat we wegens omstandigheden een andere auto meekrijgen. Moeten we daar dan ook voor betalen? Nee daar hoeven jullie niet voor te betalen. We kijken elkaar aan whaaaaaaaaaa. Zegt ie: En om 1 of andere vage reden krijgen jullie ook nog 20% korting en ik weet niet waarom maar dat stond op jullie formulier. Wij hadden het antwoord wel, we verdienen het gewoon, zo simpel is het! Haha.
Wij de garage in op zoek naar onze auto maar er stond alleen maar dure en grote auto’s. Die van ons stond er toch echt tussen, zo aan het nummerbord te zien. Als 2 idioten die de loterij hadden gewonnen sprongen we allebei de lucht in en begonnen we te gillen. Wat vet dat we zo’n luxe auto hebben!!!!!! Whohooooooooo we gonna rock the road! De weg op….door het uur vertraging zouden we te laat komen voor onze paardrijrit. Shit! De maximum snelheid is 110 km per uur, maar ja, wat moet je met zo’n luxe bak onder je kont? Gas geven dus haha. Er waren meerdere snelheidsduivels dus ik sloot me er graag bij aan, 150 km/u over de kronkelende snelweg tussen de rotsblokken door, het leek of we vleugels hadden, hoe vet was dit??? Zoveel ruimte en rust op de weg. Gele bloemenvelden om ons heen, net als in Denemarken. Aangekomen in het dorp waar we moesten zijn vonden we in the middle of nowhere een parkeerplaats. Daarvandaan moesten we ongeveer 10 minuten lopen, het bos in. Links van ons was een meer en allemaal pinetrees. Wow wat een mooie natuur hier… Op een gegeven moment rook ik de paarden dus wist ik dat we dichtbij waren. Heerlijk die vertrouwde geur. De paarden stonden al klaar, Elizabeth, onze gids woont daar alleen. Een idylisch boerderijtje aan een meer met weidse velden eromheen. Precies mijn droomlocatie hoe ik zou willen wonen zeg maar…..zie me daar wel wonen met 20 honden om me heen haha. De rit had zo zijn spanningselementen. We waren met zijn 3-en. Op een gegeven moment gingen we een stuk in galop en moesten we een soort U-turn maken. Niet heel scherp maar wel een echte bocht. Door de bomen konden we niet zien wat er aan de ander kant van de bocht was. Tegelijkertijd kwamen er van de andere kant 2 motorrijders aan op crossmotoren. Zij kwamen naar beneden, wij gingen omhoog. Dus we kwamen vol op elkaar af! Wij stonden alle drie op de noodrem en die jongens ook. Wat een flikkers! Ze mochten daar überhaupt niet komen. Elizabeth heeft meerdere aanvaringen met die jongens gehad en toevallig heb ik een foto gemaakt waar zij op staat met die 2 gasten, dus nu heeft ze eindelijk bewijsmateriaal om het serieus aan te pakken. Goed bezig al zeg ik het zelf, Elizabeth was blij met mijn actie. We moesten weer even landen na deze aanvaring. De rit was verder helemaal gaaf, allemaal bos en af en toe uitzicht over velden en water. Flink geraced :). Terug liet ze haar honden los en hebben we over het erf gelopen. Pfffff zucht, 3 herders waarvan 1 pup, geweldige honden en wat een leven voor die beesten. Ze heeft 8 paarden die aan het meer staan. Ze kunnen het bos in, op het veld of in het water. Lijkt wel of we in een film zitten ofzo. Het lijkt hier een mix van Canada en Denemarken, qua natuur. Zoveel water en bos! Terug richting de auto zijn we nog ff de omgeving ingedoken. Langs de rivier lopend stond ik op een haar na op een slang. Eerst schrok ik maar ik wist niet hoe snel ik er weer met mijn neus boven op moest. Hij lag immers stil dus hoe erg kon het zijn? Tijdens de rit vertelde Elizabeth dat er vorig jaar een paard van haar is gebeten door een slang en ze zijn giftig. Had ik nooit verwacht van Zweden, maar goed, dat kan hier dus ook. Toch weerhield het me er niet van om zijn kop goed in beeld te krijgen want hij had een vis in zijn bek! Hoe vet! Een visje van 10 cm die hij probeerde naar binnen te werken. Helaas kreeg ik dat niet op de foto want ik was te schrikwekkend…hij ging er vandoor de rivier in. Maar wat hij kan, kan ik ook, dus ik ging mee de rivier in. Ik spotte nog meer visjes tussen de rotsen die zeg maar vast waren komen te zitten tijdens hun route. Met andere woorden, wachtend op een langzame dood of opgegeten worden door een slang. Daarna kwam er nog een andere slang met zijn kop boven water, alsof hij aan het zonnen was. Daar heb ik wel een coole foto van, helaas met mijn kleine lens erop….maar ja, toch cool. Terug bij de auto maar eens op zoek naar een supermarkt. En wat hebben we ingeslagen? 4 zakken chips haha….ach we hebben nog 5 dagen. Ze hebben allemaal van die lekkere smaken hier, Sour Cream Bearnaise, Sour Cream & Union en dat soort variëteiten. Yammie….Het was inmiddels 18u dus we gingen op zoek naar onze villa. Couchsurfing is zo gek nog niet. De vrouw des huizes kwam tegelijk met ons thuis en we werden zo warm verwelkomd….coming home zeg maar.. Groot huis in een rustige wijk, 2 geweldige katten, moeder en zoon en een veranda waar we nog lekker in de zon konden zitten. We zaten lekker te kletsen tijdens het koken, pffff wat werden we verwend. Ze wilde zo graag voor ons zorgen. Heerlijke salade gegeten met bietjes, walnoten, kikkererwten, feta, basilicum, sla, peterselie, augurk, olijven met zuurdesembrood, my kind of food zeg maar :). We wilden allebei niet stoppen met eten. Morgen mogen we de leftovers mee tijdens onze dagtour in het National Park. Dit is onze host voor de komende 3 nachten, ons eigen sleutel, dus we doen lekker ons ding. Ze zijn hier zo in het nu, die kalmte, de rust overal, de stilte…praten met veel aandacht voor de ander en voor elkaar en veel respect voor de natuur. Waarom gaan schoolreisjes nooit hier naartoe? Kan de Hollandse jeugd nog wat van leren… Anyway, bedtijd inmiddels….alles ff verwerken vannacht…en op naar een nieuwe stralende dag morgen…..

Dikke zoen, Pippy & Annika