Stockholm city
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Anouk
27 Mei 2012 | Zweden, Stockholm
Zondag, 1e Pinksterdag
Vroeg wakker na een verrotte nacht….pfff voel me niet lekker, pijn in mijn keel, moe en stijf. Misschien toch van de hike gister en de afwisselende temperaturen door de wind die zo lekker leek? Anyway, een lekker ontbijt in de ochtendzon in de tuin doet wonderen. De man des huizes heeft een eitje voor ons gekookt. Met zijn vieren zitten we op hun gazon te kletsen en de vorige dag te bespreken. Ze zijn zo blij dat we hun gast zijn….andersom geldt precies hetzelfde. Wat een lieve mensen zeg!
Onze eerste dag de stad in. We cruisen weer zonder navigatie en vinden een shortcut richting centrum, we zijn hier echt goed in haha! We zetten de auto op het eiland waar we maandag gaan slapen, 120 kroon voor 24 uur, ongeveer 13 euro. Toen we aankwamen moesten we zo ontiegelijk nodig plassen allebei! Het apparaat werkte niet, alles in het Zweeds en dan klooien met een creditcard. Dat werkt niet als je op springen staat. Dus eerst maar plassen. Komen we terug, staat de parkeerwacht al bij onze auto. O nee he! Overal stonden bordjes met Avgift. Wij vertaalden dat als ‘Afgifte’, en dus voor afgifte van goederen en niet voor personenauto’s. Dus daar zetten we hem vooral niet neer. Maar het bleek dat de auto juist wel daar moest staan. Wat een aardige parkeerwacht! In NL hadden we de prent al gehad, maar hier niet, we kregen uitgelegd waar we konden parkeren en hoe het apparaat werkte. Pfffffffff……zo kan het dus ook.
Toen besloten we om een Hop on-Hop off bus te pakken, het meest toeristische wat je maar kunt bedenken en normaal heb ik daar een hekel aan, maar ik had nogsteeds hoofdpijn en geen energie in mijn lijf, dus dit was een goeie oplossing. Lekker zitten en dom kijken :). Koptelefoontje in en luisteren naar wat er allemaal te zien is. De jongen die de kaartjes aan ons verkocht heette ‘Love’….heeft ie zo’n leuk naamkaartje op, Love – salesman haha. Wij dollen met hem, heet je Love? Whaaaaaa daar wil ik een foto van! Hij kreeg er helemaal roze wangetjes van haha….helemaal verlegen…..
We zijn er uitgehopt op Djurgarden, het eerste nationale stadspark ter wereld: de Ekoparken. Een heerlijke groene oase om uit te rusten en te wandelen. Maar ook Tivoli, een entertainmentpark met een achtbaan, een katapult en Europa’s hoogste vrije val. Dit gebied behoorde vroeger tot de koninklijke jachtgronden en wordt gescheiden door het water van Djurgardsbrunnviken, waar ze in de winter op schaatsen. In Djurgarden liggen velden, meren en bossen en dan te bedenken dat dit in de stad ligt. We zijn lekker aan de waterkant gaan liggen waar je alle boten voorbij ziet komen, van kayaks tot cruiseschepen van 10 verdiepingen, je kijkt je ogen uit. Wederom was het 24 graden dus ze doen hier ook niet moeilijk om in onderbroek en bh in het gras te gaan liggen. Na de middag zakte eindelijk mijn hoofdpijn af. Vlak bij de ingang belandde we nog in een hippe tent, soort strandtent alleen is er geen strand. Deed me denken aan de Blue Marlin in Ibiza. Hippe mensen, dure inrichting, obers en serveerster die in een wit tenue rond liepen, palmbomen op het terras. Laten we een Mojito nemen yammie! Maar uhhh…nee, € 20,- voor een Mojito is een beetje veel voor het goeie….laat maar. Dus tijd om weer te exploren. De bus weer in en hartje down town eruit gegaan, op Gamla Stan, het oude centrum. Kun je vergelijken met winkeltjes die je bij ons op het Damrak ziet, met mutsen, t-shirts en prullaria voor toeristen. Wel ontzettende leuke historische kleine straatjes. Ontzettend mooi allemaal. Met de geur van verse wafels voor ijsjes, vervormd in zo’n punt waar dan iets van 5 bolletjes in kunnen ofzo, onwijs groot!
Wat opvalt is dat er zoveel dure auto’s rijden hier. De oude golfjes of de Japanse kleine boodschappen auto’tjes zoals bij ons, die vind je hier niet. Allemaal stationwagens Volvo’s, Audi’s, Saabs en dat soort kaliber. De lonen liggen blijkbaar zo hoog dat deze auto’s blijkbaar standaard zijn. Maar we hoorden wel dat de hogere inkomens, zoals bij ons boven modaal, 57 % procent belasting betalen over hun loon. De mensen die er onder zitten betalen rond de 30% belasting. Niet normaal meer.
Onze diner wilden we bij Herman eten. Dit tentje had ik van een vriendin gehoord en was een ‘must eat’. Als je het niet kent vind je het ook never niet. Het zit net buiten de stad boven op de richel van de rotsblokken, met uitzicht over het water en het centrum. Echt een briljante locatie. Herman is een vegetarisch restaurant. Je moet eerst afrekenen en krijgt dan een bord en bestek en dan kun je onbeperkt opscheppen van een buffet. Iedere vleeseter zou spontaan vegetarisch worden! Mijn god, wat lekker allemaal. Lange rijen, dat wel, zowel bij de kassa als bij het buffet, maar je weet waar je het voor doet. De sfeer is heel relaxed, ze hebben meerdere terrassen op verschillende niveaus, met allemaal hetzelfde uitzicht. Wat een toptent! De schalen worden constant ververst en ook gewijzigd. De meeste mensen gaan dan ook voor de 2e keer in de rij staan…..wij konden ook geen boe of bah meer zeggen toen we de deur weer uitliepen.
Omdat we zo vol zaten hadden we bedacht, dan nemen we de hop on- hop off bus en hoeven we niet te lopen. Maar die hebben ook wel nagedacht over hun marketing-strategie hoor. Je hebt een kaartje voor 24 uur….maar ze rijden alleen tussen 10u en 18u. Wat is dan het nut van een 24 uurs ticket? Schiet mij maar lek. Dus wij dachten, we nemen de ferry, die gaat voor de deur. Maar ook dat bleek van de hop on- hop off maatschappij te zijn met dezelfde openingstijden. Toen moesten we dus toch naar de oude stad lopen om daar een ferry te nemen naar het eiland waar onze auto stond. Het lopen was eigenlijk wel lekker. We vonden nog een winkelwagentje, zo’n mini formaatje. Allebei doken we er meteen in en hadden de grootste lol. Een stel van rond de 60 kwam het voetpad op en zagen onze capriolen en dubbel van het lachen vraag ik hun in het Nederlands of ze een foto van ons willen maken. Ze waren zo’n 20 meter van ons af, maar toch kwamen ze naar ons toe en lachten met ons mee om wat we aan het doen waren. Vervolgens raakten we aan de praat en liepen we een stukje met ze mee. Kwamen ze hun zonen tegen, 2 van die vol getatoeëerde jongens met piercings en Gothic kleding, haha, en dan zulke nette ouders. Maar die jongens waren echt schattig….wat een contrast.
Op de ferry hadden we eindelijk zoiets van, hehe…we zijn onderweg na al dat gewandel. Ik wist dat de ferry naar Djurgarden ging en dat we daar weer moesten overstappen naar de volgende ferry naar Skepsholmen, waar onze auto stond. We voeren net 2 meter van de kant af toen de bootman me vertelde dat er na 20u geen ferry’s meer naar Skepsholmen gaan. Cindy zei: Die blik in jouw ogen was hetzelfde als toen in Pankalabun in Indonesie, waar we te horen kregen dat we 5 dagen vast zouden komen te zitten omdat alles volgeboekt was. Haha….dit was natuurlijk geen vergelijking maar dat is wel leuk als je samen zoveel gereisd hebt, dat je elkaar leest en schrijft. De bootman zag ook die blik blijkbaar en kwam later naar ons toe. Wij vonden het eigenlijk wel grappig, voor de verandering weer eens niet weten hoe dit afloopt. Pippy & Annika on tour was het toch? Haha. De bootman was blij met ons en heeft ook in Nederland gewoond. Hij miste her en der een tand en wat er nog in zat was zo bruin als tabak……rrrrrrrr gatver…maar wel heel aardig! :) Ik vroeg of we op de boot mochten blijven om weer mee terug te gaan. En dat was geen probleem. We waren immers Nederlanders dus hij matste ons. Toen zijn we toch maar weer gaan lopen van het punt waar we eigenlijk al waren…. En opeens!!!!!!!!!!! Doemde daar housemuziek op! Waar kwam dat nou vandaan? Er lagen een paar Nederlandse marineschepen in de haven, dat hadden we al gezien, en precies voor die schepen was die muziek. In een soort restaurant/café aan de haven. Het was al 21.30u inmiddels maar alsof we nog niet genoeg bewogen hadden vandaag begonnen we spontaan te dansen. Binnen waren alleen maar dronken mariniers die stonden te hossen. Bier in hun handen. Te grappig gewoon….we pikten de Nederlanders er zo uit, alleen al door de manier van dansen. Manse praat en zo’n manse houding, kijk ons dan stoer zijn! Maar och, wat een kleine hartjes allemaal. Ze vonden het helemaal geweldig dat we Nederlands waren, zelf waren zij in opleiding en op oefentrip. We hebben ze maar achtergelaten met hun biertjes, was even gezellig maar we moesten weer aan de wandel.
Op de terugweg vonden we een nog kortere shortcut met de auto, een weg door de bossen, kronkelend langs een rivier….bij de tijd dat we naar huis gaan kennen we de weg op ons duimpje haha……Maar morgen vertrekken we bij onze host vandaan….laatste nachtje in de villa….Sweet dreams….tot morgen
Vroeg wakker na een verrotte nacht….pfff voel me niet lekker, pijn in mijn keel, moe en stijf. Misschien toch van de hike gister en de afwisselende temperaturen door de wind die zo lekker leek? Anyway, een lekker ontbijt in de ochtendzon in de tuin doet wonderen. De man des huizes heeft een eitje voor ons gekookt. Met zijn vieren zitten we op hun gazon te kletsen en de vorige dag te bespreken. Ze zijn zo blij dat we hun gast zijn….andersom geldt precies hetzelfde. Wat een lieve mensen zeg!
Onze eerste dag de stad in. We cruisen weer zonder navigatie en vinden een shortcut richting centrum, we zijn hier echt goed in haha! We zetten de auto op het eiland waar we maandag gaan slapen, 120 kroon voor 24 uur, ongeveer 13 euro. Toen we aankwamen moesten we zo ontiegelijk nodig plassen allebei! Het apparaat werkte niet, alles in het Zweeds en dan klooien met een creditcard. Dat werkt niet als je op springen staat. Dus eerst maar plassen. Komen we terug, staat de parkeerwacht al bij onze auto. O nee he! Overal stonden bordjes met Avgift. Wij vertaalden dat als ‘Afgifte’, en dus voor afgifte van goederen en niet voor personenauto’s. Dus daar zetten we hem vooral niet neer. Maar het bleek dat de auto juist wel daar moest staan. Wat een aardige parkeerwacht! In NL hadden we de prent al gehad, maar hier niet, we kregen uitgelegd waar we konden parkeren en hoe het apparaat werkte. Pfffffffff……zo kan het dus ook.
Toen besloten we om een Hop on-Hop off bus te pakken, het meest toeristische wat je maar kunt bedenken en normaal heb ik daar een hekel aan, maar ik had nogsteeds hoofdpijn en geen energie in mijn lijf, dus dit was een goeie oplossing. Lekker zitten en dom kijken :). Koptelefoontje in en luisteren naar wat er allemaal te zien is. De jongen die de kaartjes aan ons verkocht heette ‘Love’….heeft ie zo’n leuk naamkaartje op, Love – salesman haha. Wij dollen met hem, heet je Love? Whaaaaaa daar wil ik een foto van! Hij kreeg er helemaal roze wangetjes van haha….helemaal verlegen…..
We zijn er uitgehopt op Djurgarden, het eerste nationale stadspark ter wereld: de Ekoparken. Een heerlijke groene oase om uit te rusten en te wandelen. Maar ook Tivoli, een entertainmentpark met een achtbaan, een katapult en Europa’s hoogste vrije val. Dit gebied behoorde vroeger tot de koninklijke jachtgronden en wordt gescheiden door het water van Djurgardsbrunnviken, waar ze in de winter op schaatsen. In Djurgarden liggen velden, meren en bossen en dan te bedenken dat dit in de stad ligt. We zijn lekker aan de waterkant gaan liggen waar je alle boten voorbij ziet komen, van kayaks tot cruiseschepen van 10 verdiepingen, je kijkt je ogen uit. Wederom was het 24 graden dus ze doen hier ook niet moeilijk om in onderbroek en bh in het gras te gaan liggen. Na de middag zakte eindelijk mijn hoofdpijn af. Vlak bij de ingang belandde we nog in een hippe tent, soort strandtent alleen is er geen strand. Deed me denken aan de Blue Marlin in Ibiza. Hippe mensen, dure inrichting, obers en serveerster die in een wit tenue rond liepen, palmbomen op het terras. Laten we een Mojito nemen yammie! Maar uhhh…nee, € 20,- voor een Mojito is een beetje veel voor het goeie….laat maar. Dus tijd om weer te exploren. De bus weer in en hartje down town eruit gegaan, op Gamla Stan, het oude centrum. Kun je vergelijken met winkeltjes die je bij ons op het Damrak ziet, met mutsen, t-shirts en prullaria voor toeristen. Wel ontzettende leuke historische kleine straatjes. Ontzettend mooi allemaal. Met de geur van verse wafels voor ijsjes, vervormd in zo’n punt waar dan iets van 5 bolletjes in kunnen ofzo, onwijs groot!
Wat opvalt is dat er zoveel dure auto’s rijden hier. De oude golfjes of de Japanse kleine boodschappen auto’tjes zoals bij ons, die vind je hier niet. Allemaal stationwagens Volvo’s, Audi’s, Saabs en dat soort kaliber. De lonen liggen blijkbaar zo hoog dat deze auto’s blijkbaar standaard zijn. Maar we hoorden wel dat de hogere inkomens, zoals bij ons boven modaal, 57 % procent belasting betalen over hun loon. De mensen die er onder zitten betalen rond de 30% belasting. Niet normaal meer.
Onze diner wilden we bij Herman eten. Dit tentje had ik van een vriendin gehoord en was een ‘must eat’. Als je het niet kent vind je het ook never niet. Het zit net buiten de stad boven op de richel van de rotsblokken, met uitzicht over het water en het centrum. Echt een briljante locatie. Herman is een vegetarisch restaurant. Je moet eerst afrekenen en krijgt dan een bord en bestek en dan kun je onbeperkt opscheppen van een buffet. Iedere vleeseter zou spontaan vegetarisch worden! Mijn god, wat lekker allemaal. Lange rijen, dat wel, zowel bij de kassa als bij het buffet, maar je weet waar je het voor doet. De sfeer is heel relaxed, ze hebben meerdere terrassen op verschillende niveaus, met allemaal hetzelfde uitzicht. Wat een toptent! De schalen worden constant ververst en ook gewijzigd. De meeste mensen gaan dan ook voor de 2e keer in de rij staan…..wij konden ook geen boe of bah meer zeggen toen we de deur weer uitliepen.
Omdat we zo vol zaten hadden we bedacht, dan nemen we de hop on- hop off bus en hoeven we niet te lopen. Maar die hebben ook wel nagedacht over hun marketing-strategie hoor. Je hebt een kaartje voor 24 uur….maar ze rijden alleen tussen 10u en 18u. Wat is dan het nut van een 24 uurs ticket? Schiet mij maar lek. Dus wij dachten, we nemen de ferry, die gaat voor de deur. Maar ook dat bleek van de hop on- hop off maatschappij te zijn met dezelfde openingstijden. Toen moesten we dus toch naar de oude stad lopen om daar een ferry te nemen naar het eiland waar onze auto stond. Het lopen was eigenlijk wel lekker. We vonden nog een winkelwagentje, zo’n mini formaatje. Allebei doken we er meteen in en hadden de grootste lol. Een stel van rond de 60 kwam het voetpad op en zagen onze capriolen en dubbel van het lachen vraag ik hun in het Nederlands of ze een foto van ons willen maken. Ze waren zo’n 20 meter van ons af, maar toch kwamen ze naar ons toe en lachten met ons mee om wat we aan het doen waren. Vervolgens raakten we aan de praat en liepen we een stukje met ze mee. Kwamen ze hun zonen tegen, 2 van die vol getatoeëerde jongens met piercings en Gothic kleding, haha, en dan zulke nette ouders. Maar die jongens waren echt schattig….wat een contrast.
Op de ferry hadden we eindelijk zoiets van, hehe…we zijn onderweg na al dat gewandel. Ik wist dat de ferry naar Djurgarden ging en dat we daar weer moesten overstappen naar de volgende ferry naar Skepsholmen, waar onze auto stond. We voeren net 2 meter van de kant af toen de bootman me vertelde dat er na 20u geen ferry’s meer naar Skepsholmen gaan. Cindy zei: Die blik in jouw ogen was hetzelfde als toen in Pankalabun in Indonesie, waar we te horen kregen dat we 5 dagen vast zouden komen te zitten omdat alles volgeboekt was. Haha….dit was natuurlijk geen vergelijking maar dat is wel leuk als je samen zoveel gereisd hebt, dat je elkaar leest en schrijft. De bootman zag ook die blik blijkbaar en kwam later naar ons toe. Wij vonden het eigenlijk wel grappig, voor de verandering weer eens niet weten hoe dit afloopt. Pippy & Annika on tour was het toch? Haha. De bootman was blij met ons en heeft ook in Nederland gewoond. Hij miste her en der een tand en wat er nog in zat was zo bruin als tabak……rrrrrrrr gatver…maar wel heel aardig! :) Ik vroeg of we op de boot mochten blijven om weer mee terug te gaan. En dat was geen probleem. We waren immers Nederlanders dus hij matste ons. Toen zijn we toch maar weer gaan lopen van het punt waar we eigenlijk al waren…. En opeens!!!!!!!!!!! Doemde daar housemuziek op! Waar kwam dat nou vandaan? Er lagen een paar Nederlandse marineschepen in de haven, dat hadden we al gezien, en precies voor die schepen was die muziek. In een soort restaurant/café aan de haven. Het was al 21.30u inmiddels maar alsof we nog niet genoeg bewogen hadden vandaag begonnen we spontaan te dansen. Binnen waren alleen maar dronken mariniers die stonden te hossen. Bier in hun handen. Te grappig gewoon….we pikten de Nederlanders er zo uit, alleen al door de manier van dansen. Manse praat en zo’n manse houding, kijk ons dan stoer zijn! Maar och, wat een kleine hartjes allemaal. Ze vonden het helemaal geweldig dat we Nederlands waren, zelf waren zij in opleiding en op oefentrip. We hebben ze maar achtergelaten met hun biertjes, was even gezellig maar we moesten weer aan de wandel.
Op de terugweg vonden we een nog kortere shortcut met de auto, een weg door de bossen, kronkelend langs een rivier….bij de tijd dat we naar huis gaan kennen we de weg op ons duimpje haha……Maar morgen vertrekken we bij onze host vandaan….laatste nachtje in de villa….Sweet dreams….tot morgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
