Dag 6 Sandhaug - Bessä

Foto's dag 5 zijn geplaatst.....

Sandhaug ligt op 1332 meter. En wat is het hier geweldig mooi! De zon kwam op en liet de weide omtrek glinsteren! De sneeuw op de bergen is bijna te fel om naar te kijken. Ik heb binnen geslapen, op een bank. Stiekem haha, heb gewoon in een soort van huiskamer het licht uitgedaan en ben gaan liggen. Was te moe om nog mijn tent op te zetten. Niemand die er ook maar iets van heeft gemerkt, aangezien ik toch altijd rond 5u weer wakker ben. Dit keer bleef ik liggen tot half 7. Ik ben stijf, voel vooral mijn schouders en spierpijn in mijn kuiten. Dat verbaast me niks met al dat geklauter. Ik voel me alsof er een griep op komst is, keelpijn, rillerig en een algeheel vermoeid gevoel. O jee, dat is niet de bedoeling. Na het ontbijt ga ik weer lekker op een bank liggen met een wollen deken over me heen en ik ben zo weer in slaap. Het doet me goed.

We hebben besloten om vandaag een rustdag te houden. De volgende hut, Bessä, ligt op 7 km afstand en die kunnen we vanaf hier zien liggen. Anderhalf uur lopen. Dus dat wordt vandaag de afstand en verder gaan we voor ons uit staren naar het natuurschoon. Dat is geen straf kan ik je vertellen haha. En zeker niet als de zon schijnt! Maar de zon is er maar 2 uurtjes. Het weerbericht geeft aan dat het tussen 8 en 12 erg slecht wordt. En dat zie ik ook gebeuren, de lucht veranderd razendsnel en al snel kletteren de druppels tegen de ramen, heel heel hard! Toch wel fijn dat we warm binnen zitten en een rustdag hebben. Rond 13u gaan we lopen, het is droog. Wel gaat het weer hard waaien, maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Gister hebben we voor het eerst de kompas erbij gepakt. Als het wolkendek dicht en donker is, is het lastig om de zon te zien, en dus om te bepalen welke kant we oplopen. De vlaktes zijn oneindig en allebei waren we ons richting gevoel volledig kwijt. We hadden allebei een kwartslag mis maar zaten toch redelijk goed. Echt kicken om zo met het landschap bezig te zijn. Kaartlezen, ik hou ervan!

De wandeling naar Bessä is relaxed. Ik heb schoenzooltjes gekocht in Sandhaug, omdat mijn voetzolen steeds zo zeer doen. Eens kijken ofhet beter wordt. We doen er 2 uur over met nog een pauze en wat fototijd. We passeren 2 bruggetjes die me doen denken aan de Holly Holly op de kermis. Ik slinger alle kanten op. Er mag maar 1 persoon tegelijk overheen. Het zijn gewoon pallet planken die aan elkaar vast gespijkerd zitten en boven op een u-vormige stalen kabel hangen. Wel slim bedacht. Ik snap waarom er maar 1 persoon tegelijk overheen mag, zo gammel als wat. Als ik het te warm krijg wissel ik mijn jas voor mijn regenjas. En tegelijk ook maar even plassen. Tom was al ver vooruit en als ik boven kom zie ik hem nergens. Voor het eerst voel ik me echt alleen in dit immense gebied. Maar ik geniet. Later kom ik hem wel weer tegen. We lopen dicht langs de sneeuw, het landschap wordt ruiger. Nog meer rotsen en minder groen. We steken wel 15 beekjes over op deze korte afstand. Ik ben mijn balansmaatje vergeten in de vorige hut, balen! Dus dat levert me weer 1 natte schoen op. Als er alleen nog maar rotsen overblijven zien we de hut en tegelijkertijd hoor ik een waterval bulderen. Wat gaaf zeg! Uit het niets opeens al dat water en wat is het helder! Het ziet gewoon blauw... We moeten dit water oversteken door naar boven te lopen en dan weer zo'n gammel bruggetje over. Dat geluid is echt kicken! De vrouw des huizes komt naar boven gerend, hardlopend. Als ik zeg 'sporty woman!' lacht ze en zegt ze " Yes, I live here so I have to do some sports." Kan nogsteeds niet geloven dat er mensen wonen zoals zij wonen. Ook zij hebben koetjes en kippen en honden. Het stroom staat overdag uit. Overal zijn houtkachels. Ze zijn geheel zelfvoorzienend met energie en water en alles. Komt rechtstreeks uit de waterval. We zetten onze tent een stukje van de hut, tussen 2 heuvels, zo veel mogelijk uit de wind. Want het waait nogsteeds allejezus hard. We besluiten om met het diner mee te doen, we gaan voor de luxe versie vandaag. Mijn vegetarische overtuiging gaat even on hold ;-). Want die beesten hebben een werelds leven gehad hier. Dus het voelt ok. En ik kijk er naar uit! We krijgen garnalensalade vooraf, dan lamsbout en rendierenvlees met aardappels, een soort meelbal (die ze hier altijd op donderdag eten in Noorwegen) en nog een groenteprutje en een toetje. We mogen onbeperkt eten. Wel even goed voor wat ons morgen te wachten staat. Weer 23 km te gaan. Het rendierenvlees is een soort rookworst, heerlijk! Ze roken het zelf, ze hebben van die gaten in de heuvels gemaakt, ergens anders komt dan een pijp naar boven en daar roken ze het vlees in. Het smaakt puur natuur. Na het eten kak ik volledig in en ik wil om 9u al naar bed. Het is gaan stormen en regenen, heerlijk weer om in een tent te liggen dus. Als ik er in lig vraag ik me af hoe ik in godsnaam kan slapen met het lawaai van de wind. Mijn tentdoeken maken een kabaal van jewelste. Ik denk even of mijn tent misschien niet de lucht ingezogen kan worden, met mij erbij. Zo hard waait het! Maar gelukkig gebeurt dat niet. Na anderhalf uur val ik toch in slaap, de vermoeidheid wint het van de weersomstandigheden. Truste....